هر جای دنیا، تا می گویند جنگ، همه یاد کشتار و خون ریزی و آوارگی و… می افتند. در کشور ما وقتی صحبت از جنگ و دفاع به میان می آید، لایه هایی از یک فرهنگ غنی، در ذهن ها تداعی می شود که نمایی دیگر از رزم و پیکار را تداعی می کند. جنگ ما با رژیم بعث عراق، دفاعی مردمی در مقابل یک تهاجم همه جانبه بود. دفاعی که خاستگاهی جز کسب رضای خدا و صیانت از دین حق نداشت. کسی که می خواهد به تکلیفش عمل کند، روحی پر نشاط دارد، حتی در زیر آتش سهمگین دشمن، در دو راهی مرگ و زندگی. این گونه است که می بینید در قاموس اسیران کربلا، همه بلاها و سختی های طاقت فرسا، چون برای خداست، زیباست.
شاگردان مکتب زیبایی، در بحبوحه نبرد با دشمن متجاوز، همواره شاد و با انگیزه ای بالا بودند. راز و نیاز و مناجات با خدا، نشاطی وصف ناشدنی بر رفتارشان حاکم کرده بود. شوخ طبعی ها و بازیگوشی های جبهه، با این نگاه، امری طبیعی و عادی جلوه می نماید. جغله های جهادی، همان نوجوان های بی نام و نشانی هستند که از سنگر درس و مدرسه، خود را به عرصه خون و خطر رساندند تا تابلوی زیبایی به نام دفاع مقدس را با نقش حماسه خود، بر صحیفه تاریخ، ماندگار سازند.
لازم بود این مقدمه را بخوانید تا وقتی مجموعه زیبای ” اکبرکاراته و جغله های جهادی” را دست می گیرید با مشاهده برخی شیطنت ها و شوخ طبعی های دلچسب و شیرین دچار حیرت نشده و چشمان متعجبتان از حدقه بیرون نزند! 25خاطره این مجموعه، لبخند را بر لبان زیبایتان می نشاند و تصاویری که در پشت کارت هر خاطره نقش زده است، فضای ساده و بی ریای جبهه را مقابل چشمان نازنینتان به نمایش می گذارد.