-تو از اول همین جوری بودی: یه دنده و نق نقو!
– آره ، تو راست میگی ؟ اگه من نبودم،کی زن توی بی عرضه می شد؟
-ببین، داری بیش از حد زبون درازی میکنی ها! ببر تا نبریدم زبونت روا از ازدواجشان چیزی نگذشته بود که داشتند پله های دادگاه خانواده را می شمردند. هیچ مشکلی نداشتند؛ اما کم صبر بودند. به هم فرصت اشتباه نمی دادند. با کوچکترین اشتباه یا خطایی، سرهم داد می زدند و به هم ناسزا می گفتند. در این مدت، یک روز و شب خوش برای هم نگذاشتند. تمام زندگی شان به دعوا و کتک کاری گذشت. برای یک . بار نشد کنار هم بنشینند، حرف بزنند و به جای فحش و ناسزاگفتن، یک لیوان حرف خنک بنوشند. فکر می کردند اگر کوتاه بیایند، به غرورشان بر می خورد. آن قدر حرمت بینشان شکسته شده بود که به جز طلاق، راهی پیش رویشان نمی دیدند.
آتش خشم اگر به جان خانواده بیفتد، همه را با هم می سوزاند؛ پس خوب است با یک لیوان حرف خنک، مهارت مدیریت خشم را بیاموزیم و خانواده را از آسیب های آن نجات دهیم.