نوشته پیش رو، پرتوی از رفتار والاترین آفریده هستی را می نمایاند؛ انسانی که خالق بزرگ خلقت، خُلق و خوی او را به عظمت یاد نمود؛ پیامبری که نماد رحمت خدا و نمود حکمت او بود؛ دُرّ یتیم آفرینش که فرزندانش را پدری مهربان، همسرانش را شویی پشتیبان، یاران و همراهانش را دوستی جانان، امّتش را رهبری جاویدان و برای خدایش، جلوه ناب ایمان بود؛ فردی که گفتارش، شاهد همیشگی صداقت ، و رفتارش، بیّنه معجزآسای رسالتش بود. دل داده خدا بود و دلبر آدمیان. روح قدسی اش ، همدم فرشتگان و پیکر خاکی اش، تاب آور جفای دشمنان بود، از مشرکان و کافران تا منافقان و نامسلمانان. همه را از فرهیختگان فرزانه تا بیابان گردان از تمدّن بیگانه، با لبخندش جذب، با زبانش خرسند و با رفتارش پیرو می کرد . اندرز و حکمت و جدل، مرهم هایی در دستان او برای درمان دورافتادگان از راه راست خدا بود. گاه که بیماری بیمارانش سخت و ژرف بود، از تیغ برای داغ نهادن و جرّاحی بهره می جست و چه بسیار خود را در این راه به رنج و مشقّت افکند. دنیا با همه رنگ هایش برایش جلوه ای نداشت؛ زیرا رنگ خدا را به زندگی اش زده بود «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً؟» . او به راستی ، محمّد (ستوده) بود.

آنچه می خوانید، شمردن ستاره هایی انبوه و پرشمار را می ماند که در آسمانی صاف و بی غبار طلوع کرده اند؛ اثری برگرفته از متون کهن و معتبر که با زبانی متفاوت و قرن ها پیش از ما نوشته و روایت شده اند؛ روایت هایی با واژه های کم کاربرد و اصطلاح های ناآشنا که گاه در بخش های حسّاس متن، جای گرفته و کمتر نقل و شرح شده اند و باز گرداندن آنها به زبان امروز، دقّتی افزون می طلبد.

در این ترجمه، رعایت امانت در ترجمه متون مقدّس ، اعم از آیات کریم قرآن و احادیث شریف اهل بیت علیهم السلام ، یک اصل بوده است. همچنین تلاش شده در باز گردان متون تاریخی و سیره، حدّ و مرزهای لازم حفظ شود، هر چند در حدّ توان ، به زیبایی و روانی ترجمه نیز توجّه شده است.

گفتنی است که پژوهشگر گران قدر، حجّة الاسلام رسول افقی، سراسر ترجمه را با متن عربی مقابله کرده و از سر دقّت و باریک بینی و دلسوزی، ده ها تذکّر و تصحیح را برای این بنده به ارمغان آورده اند که سزاست از ایشان سپاس بگزارم.

شایان ذکر است که برخی تحلیل ها و بیان ها از آغاز به زبان فارسی و به قلم دیگران نوشته شده است. افزون بر این، متن هایی که در دل منشورات پیشین دار الحدیث ترجمه شده اند، در این کتاب گاه به گونه کامل و گاه با دگرگونی و اصلاح، نقل شده اند. این شیوه، بر پایه رویکردی نو در مؤّسه دار الحدیث است که از پژوهش ها و ترجمه های پیشین، در پژوهش های پسین، بهره برداری می شود. این تذکّر برای ارج نهادن به این گرامیان و پاسداشت حقّ معنوی آنان است و مسئولیت کلّی ترجمه، همچنان بر دوش این کمترین است. از این رو پذیرای انتقادها و راه نمایی های خوانندگان دانشور و فرهیخته هستم.

آرزومندم خداوند متعال ، این خدمت فرهنگی را به کرم و بزرگی خویش بپذیرد و آن را در این سرا ، وسیله بهره گیری دست اندرکارانش از سیره نبوی سازد و در آن سرا ، زمینه بهره مندی از شفاعت پیامبر رحمت و در آمدن به باغ رضوان خدا.