معرفی کتاب

آلکسیویچ در این کتاب سوژه ای بکر یافته است. او به سراغ متولدین روزهای پایان جنگ جهانی در روسیه رفته است. کسانی که دوران کودکی شان را در اوج و قله بحران جنگ جهانی سپری کرده اند.

«آخرین شاهدان» متنی است استوار شده بر مصاحبه های شفاهی آلکسیویچ با بازماندگان جنگ جهانی دوم. راویانی که با انتشار این کتاب اگر از دنیا نرفته اند، در سال های آخر عمر خود به سر می برند و البته این زندگی برای آنها چیزی جز انبوهی از خاطرات تلخ و فراموش ناشدنی به همراه نداشته است و همین مسئله زندگی آنها را دچار چالش و انباشتی از حسرت و اندوه کرده است.

نویسنده در این کتاب تمام تلاش خود را به کار برده تا در روایت هایی که شخصیت های کتاب از خود و سرگذشت خود ارائه می دهند؛ دست نبرد و به قضاوتشان ننشیند و در عین حال با همین دستمایه و با دقت نظر به شنیده شدن صداهای مختلف کمک کند. به همین روی است که از او به عنوان نویسنده ای چند صدایی یاد می شود.

ویژگی دیگر آثار او را باید در نثرش جستجو کرد. او با زبانی ساده و نثری روان از حوادثی شگرف سخن به میان می آورد و شاید همین روایت ساده از رویدادی شگرف است که هضم آن را برای مخاطب میسر می کند؛ نثر بی پیرایه و هنرمندانه اوست که حوادث در عین باورپذیر بودن، تکان دهنده تر و تلخ تر جلوه می کند و این ویژگی در تمام آثار این نویسنده دیده می شود.