معرفی کتاب

یکی از بارزترین تفاوت های میان اهل سنت و تشیع، وجود «نهاد روحانیت» در تشیع است. پس از انقلاب، روحانیت برای نخستین بار در تاریخ شیعه، خود در رأس قدرت سیاسی جامعه قرار گرفت. این وضعیت جدید، مثلث تازه ای را در ساحت قدرت شکل داده است: مثلت ولایت فقیه، دولت اسلامی و حوزه/مرجعیت.

به دیگر سخن، پس از انقلاب، یکی از مهم ترین وجوه ممیزه ی اجتماعی تشیع یعنی نهاد رسمی دین متحول شده است. توصیف این تغییرات روحانیت در موقعیت پساانقلابی، نخ تسبیح مفهومی مقالات کتاب حاضر است.

مقدمه
پل تا جزیره: تحلیلی بر تغییر شبکه ی اجتماعی روحانیون در موقعیت پساانقلابی
حوزه بوروکراتیزه
شریعتی و نظام آموزشی حوزه: چهل سال بعد
«خودی» و «دیگری»های حوزه علمیه: نگاهی توصیفی به متن «ولایت فقیه؛ حکومت اسلامی»
به سوی «جامعه شناسی فتاوا و استفتائات»