برشی از کتاب یاران ناب 2:

یک شب در «هتل قلعه» در بیت‌المقدس تا صبح پای صحبت‌های نواب نشستیم. همه سراپا به سخنان او گوش می‌کردیم. در همین هنگام که صدای نواب گاه بلند و گاه آهسته به گوش می‌رسید، ناگهان بانگ الله‌اکبر مؤذن در فضا طنین‌انداز شد. با نوای الله‌اکبر، گویی تمام اعضای بدن نواب تکان خورد؛ سپس آرام گرفت و سر به پایین انداخت و طوری در خود فرو رفت که هرگز نظیر آن را در کسی ندیده بودم. او با جان و دل گفته‌های مؤذن را تکرار می‌کرد؛ انگار از دنیایی دیگر بازگشته است.