فلش کارت می خواهم مثل تو باشم

این حرف ها را زیاد شنیده اید. درست هم گفته اند. شهدا هم اهل شوخی و بازی و تفریح سالم بودند، مثل خودمان؛ اما حواسشان هم خیلی جمع بود. آنها خیلی از کارهایی که ممکن است هم سن و سال هایشان انجام بدهند را ترک می کردند و یا برعکس، خیلی از کارهایی که دیگران از کنارش به سادگی می گذرند برای آنها فرصتی مغتنم بود برای خودسازی و بزرگ منشی.
از حماسه های شهدا زیاد شنیده ایم. خوب است عقبه این شور و ایمان و حماسه را هم نگاهی بیندازیم. شهدا در نوجوانی شان چگونه بودند؟ شادی می کردند، بازی و تفریح شان سرجایش بود، اما حواسشان هم خیلی جمع بود، این طور نیست؟!