ورود / ثبتنام
سبد خرید شما خالی است.
شبکه‌های اجتماعی تغییر چشمگیری در زندگی انسان‌ها ایجاد کرده‌اند و تبدیل به پل ارتباطی میان میلیون‌ها نفر شده‌اند. باوجود مزیت‌های گوناگون، وابستگی به این پدیده‌ی نوین مشکل عمده‌ی خیلی از آدم‌هاست! به‌جای بهره‌‌بردن از این فناوری، در نقطه‌ی مقابل اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی زندگی را از آدم‌ها گرفته است. اگر می‌خواهید بدانید آیا در دسته‌ی معتادان به شبکه‌های اجتماعی قرار می‌گیرید، این مطلب به شما کمک می‌کند. اگر نشانه‌های زیر را در خود می‌بینید، شاید وقت آن رسیده در روش برخوردتان با شبکه‌های اجتماعی تغییر ایجاد کنید.
تقریبا همه‌ی کسانی که به شبکه‌های اجتماعی وابستگی و اعتیاد دارند، روزشان را با گشت‌زنی بیهوده و بی‌هدف در تلگرام، اینستاگرام، فیسبوک یا توئیتر آغاز می‌کنند. برخی هم فراتر رفته و از خواب شبانه‌شان می‌زنند و به این کار می‌پردازند.
بزرگ‌ترین مشکل اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی به تأخیرانداختن کارهاست. این آدم‌ها توانایی مقابله با میل به دنبال‌کردن شبکه‌های اجتماعی را ندارند.
ویدئوهای ناتمام گربه‌هایی که می‌ترسند، نوزادان بانمکی که می‌خندند یا عکس‌های مربوط به دوست سابق‌تان که به یک سال پیش برمی‌گردد؛ مهم نیست چه باشد، به‌هرحال چیزی پیدا می‌کنید که نیازتان را فروکش و درنتیجه اسیرتان کند!
بی‌شک دیده‌اید کسانی را که سر میز غذا سرشان در گوشی‌شان است؛ شاید خودتان هم از این دست آدم‌ها هستید؟!
اشکالی ندارد در تعطیلات یا حتی سرکار، هرازگاهی سری به فیسبوک و اینستاگرام بزنید، اما اگر در تاکسی و اتوبوس، هنگام غذاخوردن، حتی در جلسات کاری حواس‌تان پیوسته به گوشی‌تان است، یک جای کار می‌لنگد.
همیشه احساس می‌کنید باید بهترین عکس‌ها را برای صفحه‌ی اینستاگرام‌تان بگیرید، حتی ممکن است احساس کنید زیر فشار هستید! این یکی از نشانه‌های اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی است.
سلفی باشد یا عکسی از طبیعت زیبای اطراف‌تان، شما باید بهترین تصویر را خلق کنید. این روند ممکن است برای اطرافیان‌تان آزاردهنده باشد، اما شما چندان به این مسئله اهمیت نمی‌دهید.
وقتی ذهن‌تان درگیر شبکه‌های اجتماعی باشد، شنیدن صدای هشدار اعلام پیام جدید، هیجان‌زده‌تان می‌کند. اما اگر تصور می‌کنید که صدای هشدار شنیده‌اید، بی‌تردید دچار مشکل شده‌اید.
برای خیلی از ما پیش‌آمده احساس کنیم، صدای لرزش گوشی‌مان را شنیده‌ایم و بی‌هوا به سوی او رفته‌ایم، به‌ویژه اگر منتظر تماس یا پیامی باشیم. اما اگر این اتفاق بی‌دلیل و پیوسته برای‌تان تکرار می‌شود، حتما باید فکری برای آن بکنید.
دکتر «مایکل راتبرگ» این پدیده را «سندرم لرزش خیالی» نامیده است. برمبنای پژوهشی در دانشگاه‌های آمریکا از هر ۱۰ دانشجو، ۹ نفر این پدیده را تجربه کرده‌اند!
روزهایی که می‌شد با بی‌توجهی به زنگ گوشی تلفن از دیگران فاصله گرفت، گذشته‌اند. امروزه با وجود فیسبوک و اینستاگرام و فعالیت ۲۴ساعته‌ی این اپلیکیشن‌ها نمی‌توانید به این سادگی ارتباط‌تان را با دیگران قطع کنید.
دیگران چون می‌دانند شما هم از این اپلیکیشن‌ها استفاده می‌کنید و در شبکه‌های اجتماعی عضو هستید، از همین راه با شما ارتباط برقرار می‌کنند. این‌گونه ارتباط در عین نزدیکی شما را از یکدیگر دور می‌کند؛ دیدار رودررو جای ارتباط‌های مجازی را نمی‌گیرد.
برای‌تان پیش آمده که به تماشای سریال موردعلاقه‌تان بنشینید، اما ساعتی بعد وقتی سرتان را از گوشی‌تان در می‌آورید متوجه شوید سریال تمام شده است؟!
همه‌ی کسانی که نمی‌توانند دوری از گوشی تلفن همراه‌شان را تحمل کنند، خوب می‌دانند که هیچ‌چیز حتی کارهای موردعلاقه‌شان نمی‌تواند با نیاز به همراهی همیشگی گوشی و ارتباط با دنیای مجازی رقابت کند.
تعداد لایک‌های دنیای مجازی خیلی برای سینه‌چاکان رسانه‌های اجتماعی (و البته فعالان این زمینه از بعدی دیگر) اهمیت دارد، چون نشانه‌ی دیده‌شدن و پذیرش بیشتر است؛ پس از مدتی، گرفتن لایک‌های بیشتر تبدیل به اعتیاد می‌شود.
برای خوره‌های سلفی چیزی بهتر از تعداد بالای لایک در صفحه‌ی اینستاگرام‌شان نیست؛ ابایی هم از اعتراف به این موضوع ندارند.
در زندگی هر کسی رخدادهای ناگوار پیش می‌آید. برای نسل دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مصیبتی بالاتر از قطع اینترنت نیست!
ناتوانی از ندیدن عکس‌ها و ویدئوهای بی‌پایان دوستان و آشنایان وضعیتی هولناک است. بنابراین حضور در مکانی که امکان دسترسی به اینترنت را ندارید، برای‌تان بسیار سخت و امکان‌ناپذیر است.
درست مانند انتخاب بهترین سلفی، انتخاب بهترین جمله برای توئیتر یا بهترین پست برای فیسبوک با دردسر بسیاری همراه است.
به‌طور معمول یک پست معمولی چنین افرادی تا ۱۰ بار بازنویسی شده، بهبودها و ویرایش‌های زیادی را پشت سر گذاشته است و حتی ممکن است، چندین‌بار پاک شده باشد. بله قضیه خیلی خیلی مهم است!
