معرفی کتاب

این کتاب روایتی داستانی براساس زندگی و فعالیت‌های علی‌اصغر حکمت، وزیر معارف دوره پهلوی اول، از بانیان و مؤثران واقعه کشف حجاب رضاخانی است.

رضاشاه که پس از بازگشت از سفر ترکیه در خرداد 1313 و تحت‌تأثیر اقدولیت غرب‌گرایانه آتاتورک، یکی از موانع پیشرفت و ترقی کشور را حجاب زنان می‌دید، در اندیشه تغییر لباس مردم و ممنوعیت حجاب بود.

سرانجام و پس از قیام خونین مسجد گوهرشاد در اعتراض به سیاست‌های تغییر لباس اجباری و کشف حجاب، در روز 17دی 1314 علی اصغر حکمت به عنوان وزیر معارف، به رضاشاه پیشنهاد می‌کند که همراه با اعضای خانواده خود و به صورت بی‌حجاب در جشن فارغ‌التحصیلی دانشسرای عالی حاضر شود. رضاخان نیز در این روز، همراه با اعضای خانواده‌اش به طور بی‌حجاب شرکت می‌کند و ممنوعیت حجاب به صورت رسمی اعلام می‌شود. در حالی که از این روز به مدت هفت سال یعنی تا زمان رفتن رضاخان، بسیاری از زنان مسلمان ایرانی برای حفظ حجاب خود مجبور می‌شوند در خانه‌ها بمانند و عده‌ای نیز در اثر بی‌حرمتی‌ها و تعرض مأموران پهلوی، شهید شدند.

علی‌اصغر حکمت که ظاهراً به شدت از رضاخان وحشت داشته، ایده و اجرای همه کارها و اقدولیتش را به شخص شاه نسبت می‌دهد، ولی بعدها در خاطراتش اعتراف می‌کند که همه آن‌ها طرح‌های خودش بوده است. او در پاسخ به اعتراض‌ها در پی اعلام قانون کشف حجاب، خودش را فقط مجری اوامر رضاخان می‌نامد، ولی به شدت پیگیر اجرای درست قانون کشف حجاب و پشتیبانی فرهنگی از آن بوده است.