آماده کرده ایم دل و اشتیاق را
روشن گذاشتیم برایت چراغ را

هی دود کرده ایم و بلا دور گفته ایم
در کوچه های هجر تو اسپند داغ را

قربان آن صلابت و زیباییی ات شوم
وقتی سوار می شوی اسب براق را

می آیی و رسیدن تو در می آورد
از بخت پر مصیبت آدم کلاغ را

تو می رسی و آمدنت سرد می کند
این داغ های خیمه زده روی داغ را