برادرم حسین، برایم کارت پستالی فرستاد که این شعر رویش بود.

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند / چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند.

این شعر روی یک کارت ابر و باد نوشته شده بود. بعد از اینکه خودم خواندم. بچه ها هم می آمدند و آن را می خواندند و بعد به دیوار آسایگاه زدند انرژی خوب به همه می داد . بچه ها می آمدند رو به روی این کارت می ایستادند و شعر را می خواندند و خوشحال می شدند . بعد هم برای تغییر روحیه بقیه اسرا بردند و در آسایشگاه های دیگر این کارت بارقه امیدی بود در دل اسارت.