معرفی کتاب

در این اثر به بررسی سبک عراقی، به عنوان سبکی که در سلامت زبان و گفتار سرآمد سبک های ادبیات فارسی است، پرداخته شده است.

اوج سبک عراقی در قرن هفتم و هشتم و با اشعار سعدی و حافظ بوده است. سعدی مظهر غزل های عاشقانه و حافظ مظهر غزل های عارفانه است، بنابراین بازشناسی این سبک کمک شایانی به زبان شناسان و علاقه مندان به زبان فارسی می کند.

به علت وجود بزرگانی چون حافظ و سعدی و همچنین غنای ادبی که در آثار این بزرگان وجود دارد زبان کنونی ما متاثر از این سبک است. عنوان این کتاب برگرفته از یکی از غزل های سعدی است.