صبوری نیز راه گریه را بر من نمی گیرد/کسی راه مسافر را دم رفتن نمی گیرد
مرا آن گونه می خواهی که می خواهی ،چه می خواهی ؟ /غباری را که توفان نیز بر دامن نمی گیرد؟
تودر هر جامه ای باشی به هرتقدیر زیبایی/کسی که اهل دل باشد سراغ تن نمیگیرد
من از ترس جدایی حرف هایم را نخواهم خورد/صدای کوه زیر بارش بهمن نمی گیرد
امان از دل که می گوید بزن بر طبل رسوایی ! ولی دیوانگی های مرا گردن نمی گیرد
مرا چون دیگران دلخوش به تنهایی مکن ای عشق ! /که تنهایی در این دنیا تو را از من نمی گیرد