معرفی کتاب

آیا کلام الهی، پس از نزول، مقیّد و محصور در زمان و مکان گردیده ؛ به گونه ای که تاریخ و محل مصرف مشخصی پیدا کرده و پس از آن، کاربردی ندارد؟

یا کلام الهی مطلق است و در همه زمان ها و مکان ها و در نزد همة مخاطبان، نقش پیام رسانی خویش را ایفا می کند؟

نوشتار حاضر، پس از بررسی نظرگاه های مختلف، جاودانگیِ پیام قرآن و صلاحیت آن را برای همه زمان ها و مکان ها ـ نه فقط عصر و زمانه خاص ـ ثابت کرده است.

اثر حاضر پژوهشی در مورد دیدگاه های مختلف در مورد ماهیت وحی و پاسخ به شبهاتی در مورد تأثیرپذیری قرآن کریم از فرهنگ زمان نزول است.

در این اثر ابتدا معانی واژگان کلیدی مربوط به قرآن و حی معنی شده و سپس معنای برخی از واژگان و مظاهر فرهنگی عصر نزول قرآن بررسی شده است.

نویسنده با توجه به رواج قماربازی، شراب خواری، ازدواج های نامشروع، بت پرستی و سایر عملکردهای ناروای مردم در عصر جاهلیت، به بیان ویژگی های قرآن و وحی نازل شده بر شخص پیامبر اسلام(ص) پرداخته و دیدگاه های گوناگون در مورد وحی و ماهیت آن و میزان ارتباط آن با مسایل و فرهنگ حاکم بر عصر نزول را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.

وی در ادامه به برخی از شبهات علمی، حقوقی، روان شناختی، اعتقادی، اجتماعی، زبانی و مصداقی مربوط به تأثیرپذیری قرآن از فرهنگ عصر نزول اشاره کرده و چنین تأثیرپذیری را نفی کرده است.