تحویل پستی
ساعت کاری از 9 الی 18
ضمانت اصل‌بودن کالانقد و بررسی
کتاب درگاه این خانه بوسیدنی است: خاطرات فروغ منهی، مادر شهیدان داوود، رسول و علیرضا خالقی پور
کتاب درگاه این خانه بوسیدنی است
درگاه این خانه بوسیدنی است شرح حال زنی از شیرزنان روزهای دفاع مقدس.
خاطرات یکی از مادران مرد آفرین، از جگرگوشه هایش. بچه هایی که قد کشیدند، مرد شدند و به شهادت رسیدند. بچه هایی که هر کدام یک دنیا خاطره و کتابند. کتابی سرشار از روایت های بارانی و آسمانی.
کتاب درگاه این خانه بوسیدنی است به روایتی ست جذاب و خواندنی از بانو “فروغ منهی” مادر شهیدان داوود، رسول و علیرضا خالقی پور که به قلم توانای خانم زینب عرفانیان به رشته تحریر درآمده است.
برای مشاهده کتاب های بیشتر با موضوع ایثار و شهادت کلیک کنید.
.
MareamAhmadi –
? خاطرات زیبا ودلنشین این کتاب از زبان مادر سه شهید، عجیب وغریب به دلم مینشست و من را به حال و هوای همان سالهای دهه شصت و دفاع مقدس میبرد. ?
با خوندن این کتاب گویا منم این احساس دلتنگی و فراغی که پدران و مادران شهدا دارند دارم .هر چند این حس را تنها کسانی که خود پدر و مادر هستند، بهتر درک میکنند. لذا خواندن این کتاب را نه تنها به همه بلکه به طور ویژه به «مادران» توصیه میکنم تا شاید قدر و منزلت «مادران شهدا» را در نگاه و نگرش خود بالاتر از آنچه که فکر میکردیم، بالا ببریم. ?
Nima –
این کتاب عجیب تاثیر گذار بود به قدری با روح و روان من بازی کرد و از من اشک گرفت که اصلا باورم نمیشد.به نظر من بالاتر از کتاب “تنها گریه کن” قرار میگیره خداییش مادران شهدا چه ها کشیدن وچه مردانه بچه های دسته گل خودشون رو برای این انقلاب و نظام فدا کردن . فقط خدا کنه فردای قیامت شرمنده شون نشیم نثار روح پرفتوحشون فاتحه ای قرائت کنیم.?
مهدی –
این کتاب از زبان شیرین و گرم سه مادر مهربان بود.خانم خالقی پور!اسمتون هم برازنده تون هست من حتی توان اینکه چند ثانیه خودم رو به جای شما بذارم رو ندارم.
شما به من یاد دادید زن بودن و انسان بودن یعنی چی، سلام من بر قلب و روحِ بزرگ و صبور شما. از خداوند میخوام شرمنده شماو داوودها، رسول ها و علیرضاها و مادران شهید پرورشون نشیم. با خوندن این کتاب روحم جلا پیدا کرد و چقدر خوب که اینجور کتاب‌هایی هستند تا ما یکم شرمنده بشیم?
گمنام –
خط به خط کتاب را خواندم و خودم را وسط داستان تصور کردم، خواندم و گریه کردم، خواندم ومثل بارون اشک ریختم، خواندم و زار زدم…? نمیدونم چی بگم از این مادر که کلمات واژه ها از وصف قهرمانیش در مانده اند چی بگم از این قلم زیبا و روان چی بگم من….. اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک