هود همان طور که وسط حلقه رو به افزایش ایمان آورندگان ایستاده بود به آسمان نگاهی کرد و گفت: «طوفان بلا برای مومنان نسیم فرح بخش است و برای کافران، عذاب هلاک کننده»
مردم با تعجب به همدیگر نگاه کردند. عمیر احساس کرد گرمایی مانند خارج شدن مشعلی فروزان از دل غاری تاریک، از نقطه ای از دلش بیرون آمده و سینه اش را گرم و آرام کرد. مردم دست هایشان را بالای چشم ها نگه داشته بودند و مشتاقانه به حرف های هود گوش می دادند.