نقد و بررسی
نظریه فلسفی وحی از منظر فارابی و ملاصدرا
معرفی کتاب
وحی، گوهر و محور ادیان الهی و ابراهیمی است، و تعالیم دین از راه وحی، نزول و بسط یافته است. شاید بتوان ادعا کرد که نخستین گام را در تحلیل چیستی وحی با فارابی آغاز شد و پس از تطوراتی چند، در حکمت متعالیه بسط و غنا یافت. از این رو می توان فارابی و صدرا را مبدا و منتهای کاوش فلسفی در چیستی وحی دانست.
کتاب حاضر ضمن تبیین و تحلیل این نظریه به بیان کاستی ها و ابهامات تلقی فلسفی از وحی و سنجش برون دینی و درون دینی آن پرداخته است.
نوآوری و ابتکاراتی در این کتاب لحاظ شده است که از قرار زیر است:
1- نشان دادن نحوه تطور فکر فلسفی درباره وحی از فارابی تا صدرالمتالهین.
2- تبیین وام داری ملاصدرا به تلقی اشراقی و عرفانی.
3- بررسی تطبیقی دو دیدگاه فارابی و ملاصدرا، و استخراج اشتراک ها و افتراق های آن دو.
4- بیان کاستی ها و ابهامات فلسفی این دو فیلسوف از وحی، و ارزیابی و سنجش برون دینی نظریات، و استخراج قوت ها و ضعف های آن ها.
5- سنجش میزان اثرپذیری نظریه فلسفی وحی و میزان انطباق این دو.
عبارات عربی پرحجمی نیز در پاورقی کتاب به منظور در معرض دید بودن و قضاوت خوانندگان قرار داده شده است. البته سعی شده ترجمه ای هرچند اجمالی از این عبارات نیز در پاورقی گنجانده شود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.