معرفی کتاب

این کتاب بررسی مبانی و روش تفسیری علامه فضل الله در کتاب «من وحی القرآن» است. تحقیق حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که علامه سید محمدحسین فضل الله، چه اصول و قواعدی را برای تفسیر آیات قرآن کریم در این تفسیر به کار برده است و چگونه از آنها برای کشف و رسیدن به مراد خود استفاده کرده است. نگارنده ضمن مرور بر این تفسیر قواعد تفسیری و روش وی در تفسیر را بررسی نموده است.

از نظر نویسنده در این تفسیر از قرائت حفص از عاصم استفاده شده و برای ترجیح یک قرائت از قرائات دیگر از قرائن مختلفی مانند سیاق، قواعد ادبی و روایات بهره گرفته شده و هیچ یک از قرائت های هفت گانه یا دهگانه را متواتر دانسته نشده است. نگارنده تفسیر فوق الذکر بر این باور است که برای فهم کلمات قرآن باید به معنای نزول آنها توجه داشت و در این زمینه می توان از آیات دیگر، روایات معصومین (ع)، اشعار عرب و غیره استفاده نمود.

وی همچنین آشنایی با فنون مختلف علوم ادبی مانند تجزیه و ترکیب، تضمین در افعال، توجه به نقش و جایگاه حروف، حقیقت و مجاز، استعاره، کنایه و غیره را از اصول تفسیر دانسته و از این امور در تفسیر خویش استفاده نموده است. لزوم استفاده از انواع قراین متصل و منفصل مانند آیات و روایات، سیاق، فضای نزول و میزان تأثیر آنها در فهم آیات، آشنایی با انواع دلالت های کلام مانند دلالت اقتضاء، تنبیه و اشاره از دیگر ویژگی های تفسیر فوق الذکر عنوان شده است.