معرفی کتاب

کتاب روانشناسی مثبت نگر از 11 فصل اصلی مانند درآمدی بر روانشناسی مثبت نگر، شناخت هیجان ها، شادکامی و بهباشی درونی در میان ملت ها، بهباشی سعادت گرا تشکیل شده است.

خوش بینی، سبک تبیینی و امید، ارزش ها و انگیزش و نظریه های هدف، مداخلات روانشناسی مثبت گر، بدن در روانشناسی مثبت گر، به کارگیری روانشناسی مثبت گر و جمع بندی از روانشناسی مثبت گر عناوین دیگر فصل های این کتاب است.

گروه روانشناسی اسلامی پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی پژوهشگاه قرآن و حدیث با استفاده از تجربه های پژوهشی خود نخست دست به طراحی رشته روانشناسی اسلامی با گرایش روانشناسی مثبت گرا برای مقاطع کارشناسی ارشد زد که به تصویب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری رسید و اکنون در دانشگاه قرآن و حدیث در حال اجرا است.

این کتاب به تمام دانشجویان رشته روانشناسی، به ویژه دانشجویان روانشناسی مثبت نگر، مشاوران، مربیان و پژوهشگران حوزه های روانشناسی، اخلاق و تربیت توصیه می شود.

تاریخ روانشناسی مثبت نگر، تعریف هیجان ها، نگاهی به مغز انسان، شخصیت و هیجان های مثبت، هوش هیجانی، مفهوم شادکامی، بهباشی درونی، شادکام ترین مناطق جهان، نظریه های بهباشی درونی، به کار بردن نظریه غرقگی و روانشناسی هستی نگر و روانشناسی مثبت نگر از عناوین فصل های دیگر این کتاب است.

تاریخچه خوش بینی، مزایای خوش بینی، تسهیل کننده های رشد پس آسیبی، پیر شدن مثبت، انگیزش و نظریه خود تعیین گری، واکنش سازنده فعال، روانشناسی بالینی مثبت نگر، کاربست روانشناسی مثبت نگر در تعلیم و تربیت، روانشناسی مثبت نگر و سیاست عمومی، فایده های خود تعیین گر بودن، جمعیت شناسی غرقگی، معنا و هدف در زندگی عناوین دیگر بخش های این کتاب است.

هدف روانشناسی مثبت نگر، اصلاح و تکمیل روانشناسی آسیب محور معاصر است، متون اسلامی در حوزه علوم انسانی دارای منابع غنی و پرباری است که کشف و استخراج معارف پنهان آن نیازمند برخورداری بشر از دانش و فناوری خاص آن است، مانند مواد اولیه در علوم طبیعی که استفاده از آن مشروط به دانش بشر است و هر چه دانش بشر پیشرفت کند، بیشتر می تواند از قابلیت های نهفته درون آنها بهره مند شود، این به آن معناست که علم با پیشرفت خود امکان پیدا کرده تا حقایق بیشتری از هستی را کشف کند و نه اینکه بر حقایق آن بیفزاید.

آنچه در روانشناسی نیز اتفاق افتاد این است که دانش با پیشرفت خود قابلیت های جدیدی به دست آورده که می تواند با استفاده از آنها بخش های بیشتری از معارف دینی را فهم کند و در تحقیقات خود به کار بندد.