معرفی کتاب

ارنست همینگوی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات (1954) در بخشی از زندگی پرماجرای خود به عنوان راننده‌ی آمبولانس راهی جنگ جهانی اول شد،‌ در ارتش ایتالیا خدمت کرد و مجروح شد،‌ سه ماه دوران نقاهت خود را در بیمارستان شهر میلان گذراند و همان جا به پرستارش دل باخت. او با الهام از این واقعه، شخصیت کاترین بارکلی را در رمان وداع با اسلحه (1929) خلق کرد.

این کتاب، نمونه‌ای از بیان خاص همینگوی در داستان‌نویسی است که مترجم نازی عظیما، سعی کرده به همین لحن در زبان فارسی دست یابد. این کتاب از مجموعه‌ی «میراث همینگوی» توسط نشر افق منتشر شده است. رمان وداع با اسلحه، تنها وداع با اسلحه نیست، وداع با عشق نیز هست. وداع با اسلحه نه‌تنها یکی از بزرگ‌ترین رمان‌های جهان درباره جنگ است، بلکه داستان عشقی پرشور و عمیق نیز هست.

وداع با اسلحه، داستانی از عمق دهشتناکی و ترس و فاجعه جنگ جهانی اول است که حاصل حضور ارنست همینگوی به‌عنوان راننده آمبولانس در ارتش ایتالیاست. همینگوی بخش‌های زیادی از این رمان را از تجربیات واقعی خودش در جبهه ایتالیا وام گرفته است و نقش‌آفرینان زندگی خودش در مدت حضور در این جنگ، الهام‌بخش ساختن شخصیت‌های این رمان بزرگ بوده است.