یک سری کلمات، خیلی عزیز و تو دل برو هستند و همیشه جایشان روی سر جملات است. لباس هایشان تمیز واتو کشیده است و هر جا می روند بقیه ی کلمات جلوی پایشان بلند می شوند و چنان تحویلشان می گیرند که انگار رییس جمهور کنگو و حومه تشریف فرما شده اند. این جور کلمات از ما بهترون را خودی می گویند.

در عوض یک سری کلمات داریم که برای طنز و شوخ طبعی و از این جور چیزها کاربرد دارند و جایشان عمرا روی سر جملات نیست و خیلی ها چپ چپ نگاهش می کنند که نکند خدای نکرده بی ادبی باشد و بد آموزی داشته باشد و … این کلمات همیشه ی خدا نخودی هستند.