معرفی کتاب

عباس احمدی در مجموعه طنزی خود با عنوان «دانشگاهنامه» به بررسی و ریشه یابی برخی مشکلات دانشجویی و فضای حاکم بر دانشگاه های کشور، البته با نگاهی طنزآمیز، پرداخته است.

این کتاب در قالب مثنوی و در نوزده باب تنظیم شده است که در هر باب به یکی از موضوعات روزِ دانشجویی و دانشگاهی کشور اختصاص دارد.

احمدی که خود به تدریس در دانشگاه اشتغال دارد، با نگاهی دقیق که خاص هر شاعر طنزپردازی است به رصد فضای علمی و آکادمیک کشور از دریچه طنز می پردازد. تسلط مثال زدنی عباس احمدی بر اشعار شاعران گذشته و معاصر و تضمین های گاه گاهِ بجا و نمکین وی، باعث خواندنی تر شدن این مجموعه شده اند. در باب اول و سبب نظم مجموعه می خوانیم:

…برادر مُلک ایران است اینجا

سخن گفتن نه آسان است اینجا

اگر گفتم پریشان یا که زائد

گناهش پای ارباب جراید

نه از روغن، نه بنزین می نویسم

«دلم خون است، از این می نویسم»…

و در باب «علل و شرایع انقلاب فرهنگی» تضمینی از باباطاهر دیده می شود:

…در آن اوضاع، آدم گیج می شد

فراماسونری ترویج می شد

بسی پر رنگ شد افکار غربی

«دل دیوانه ام دیوانه تر بی»…

موضوعاتی چون تأسیس دانشگاه های آزاد و پیام نور، مدرک دوستی و مدرک گرایی، پدیده فرار مغزها و تقلب، تشکیل دهنده ابواب مختلف دانشگاهنامه هستند.