معرفی کتاب

در سنت داستان نویسی ایرانی، قصه گویی به سنت هزار و یک شب که شامل داستان هایی است که پایه آنها بر اتفاقی عجیب و باورنکردنی شکل می گیرد و در دل خود مخاطب را با قصه ها و قهرمان ها و رویدادهایی عجیب و بدیع روبرو می کند امری رایج است و این دست از آثار کما بیش در جریان ادبیات کودک و نوجوان ایرانی با اقبال ترین و پرطرفدارترین داستان ها به شمار می رفته اند.

داستان «افسانه سیب ننه جون» نیز با تکیه بر چنین روایت کهنی با مخاطب خود روبرو می شود. مادربزرگی سیب جادویی و سخنگو به نوه خود هدیه می دهد و سیب در نخستین مواجهه خود با دختر او را به دنیای خیالی و عجیبی که ساخته و پرداخته داستان هاست هدایت می کند و این اتفاق آغاز هزار توی داستانی این کتاب است.

نویسنده در کتاب خود به درستی و با درکی صحیح از آنچه مخاطب نوجوان این دست آثار با آنها مواجه است و نیز با توجه به اقتضا مخاطب ایرانی ادبیات که به هر تقدیر به داستان های فولکلور بی علاقه نیست، داستانی عجیب خلق می کند که هر دو گونه از این مخاطبان را با خود همراه می کند؛ به ویژه اینکه این داستان برای جلو رفتن روایت داستانی خود به هیچ رویداد متافیزیکی و یا بیان سنگین روایی متمسک نمی شود و سعی می کند در بستر واژگانی بسیار ساده و قابل فهم داستانی را با مختصات فکر و درک هر دو دسته از مخاطبان یاد شده خلق و به پیش ببرد.