مجموعه نمایشنامه از سید مهدی شجاعی که خود می گوید: «چند تابلوی نمایشی، برای دیدن یا خواندن یا اجرا، چه فرقی می کند؟». برخی عناوین این تابلوهای نمایش عبارتنداز: سیاست؛ فوتبال؛ المپیاد؛ قضاوت؛ تعلیم و تربیت؛ تکلیف؛ تعلیمات دینی؛ خدمت و …
عادت به خواندن نمایشنامه در کشور ما مرسوم نیست ، بر خلاف بسیاری از کشورها که در آنها خواندن نمایشنامه فی نفسه برای مخاطب اهل مطالعه ، اصالت و موضوعیت دارد. برخی از مخاطبان ، حتی بعد از دیدن اجرا در پی تهیة متن نمایشنامه برمی آیند و با بازخوانی مجدد و مکرر، آنچه را با دیدن نمایش درنیافته اند، از متن استخراج می کنند. البته این جدا از نمایشنامه خوانی است که به طور مستقل در محافل ادبی و هنری برگزار می شود و مخاطبان و علاقه مندان خاص خود را هم دارد.
خوشبختانه این حرکت ، چند سالی است که در کشور ما نیز آغاز شده و استقبال و اظهار علاقة مخاطبین به شنیدن و خواندن نمایشنامه ، افق روشنی را پیش رو گسترده است .
کتاب «آیینه زار» متشکل از دوازده تابلو نمایشی است که نویسنده صراحتاً عبارت «برای خواندن » را هم در کنار آنها ذکر کرده است ، شاید به این دلیل که اولاً شناختی ریشه ای از نمایشنامه نویسی و ادبیات دراماتیک به عنوان رشتة تحصیلی اش دارد، ثانیاً به قوت و سابقه اش در داستان کوتاه متکی است و ثالثاً سعی دارد با تکیه بر مخاطبینی که نام و قلم او را می شناسند و آثارش را با علاقه دنبال می کنند، مخاطب را با این ژانر ادبی مأنوس کند و برخی از حرفها و دغدغه هایش را در این قالب به مخاطب منتقل سازد; حرفها و دغدغه هایی که مشکلات و مسایل بنیادین جامعه محسوب می شوند و تنها با شناخت و معالجة این دردهای رسوب کرده و نهادینه شده می توان به اصلاح و تغییر و تحول فرهنگی امید بست .
پیوند چند عنصر جذاب ادبی ، تابلوهای نمایشی «آینه زار» را خواندنی تر کرده است . جوهرة ادبی در نثر، ایجاز در کلام ، جسارت و گستاخی در بیان ، عنصر غافلگیری و از همه مهم تر طنز لطیف و دلنشین موجود در تابلوها سبب می شود که خواننده پس از خواندن اولین تابلو، صفحات بعدی را با اشتیاق دنبال کند و تا کتاب را به پایان نرسانده است ، بر زمینش نگذارد.
و اما چرا اسم «آینه زار»؟ اولین دلیلی که به ذهن می رسد، تازه و جذاب بودن این عنوان است . ترکیباتی مثل گلزار، لاله زار و شوره زار در ادب فارسی بسیار به کار رفته است ، ولی ترکیب این پسوند با آینه تازه و شاید بی سابقه است و برانگیزانندة کنجکاوی و سؤال . ولی به نظر می رسد که این ، همة پاسخ نیست . گویا قصد و غرض نویسنده از قراردادن این عنوان بر آن تابلوهای نمایشی ، ارجاع ذهن مخاطب به این نکته است که از مقابل صفحات این کتاب به سادگی عبور نکنید. هر صفحه ، آینه ای است پیش روی مخاطب ، مردم و جامعه که باید در آن تأمل کنند و معایب و محاسن خود را ببینند.

منبع: سایت کتاب آفتاب