در جامعۀ انسانی، خانواده، نهادی طبیعی ـ فطری ـ الهی است. طبیعی است چون با اهل تکوین و طبیعت آدمی به عنوان یک مخلوق هم چون سایر مخلوقات سازگار است و بعد طبیعی بودن زوجیت، نکاح و در نهایت تشکیل خانواده برای انسان، به دلیل این است که نیازهای طبیعی و تمایلات جسمانی او را تامین کند؛ فطری است و این فطری بودن از آن جا ناشی می شود که این نهاد، با نیازهای فطری انسان تناسب دارد. یعنی میل آدمی به جنس مخالف با “نکاح” و میل به “بقا” و این که از جنس خود چیزی به نام “فرزند” پیدا کند با “خانواده” پاسخ داده شده است، در واقع خانواده پاسخ به این نیازهای فطری است؛ الهی است؛ یعنی خداوند از طریق شریعت برای بنا و بقای انسان برنامه عرضه کرده است، پس تولد جسم انسان و تولد روح انسانیت دو کارکرد اصلی خانواده از دیدگاه مکتب الهی اسلام است. پس از تشکیل خانواده به عنوان یک نهاد طبیعی ـ فطری ـ الهی باید به منظور تعالی آن کوشش های بسیاری انجام داد. در موضوع تعالی خانواده، باید زمینه ای برای رشد روحی، فکری و اخلاقی زن و مرد فراهم شود و هر دو “آگاهانه و مسئولانه” فرزندان را بر مدار تربیت الهی و خوی انسانی “آموزش و پرورش” دهند تا به تربیت و بینش صحیح آن ها بیانجامد. نگارنده در کتاب حاضر روش های دست یابی به خانوادۀ کارآمد و متعالی را صداقت، عقلانیت، معنویت، معاضدت، محبت، مقاومت، و مدیریت بیان کرده است و اختلال در حیات جسمی، روانی، علمی، معنوی، عاطفی، اقتصادی و اجتماعی را سبب ویرانی خانواده می داند.