در دهه پنجاه، یعنی چند سال، پیش و پس از انقلاب، سه کتاب از پرویز خرسند منتشر شد که در عرصه ادبیات مذهبی حادثه ای شگفت به شمار می آمد. نگاه متفاوت و نثر محکم و فاخر، عمده ترین وجوه امتیاز این قلم بر آثار پیشین بود و مهمترین دلیل استقرار در کانون توجه اهل ادب. این سه کتاب عبارت بودند از: مرثیه ای که ناسروده ماند، آنجا که حق پیروز است و برزیگران دشت خون.
« برزیگران دشت خون » مجموعه روایت هایی است داستان واره از حسین(ع) و حسینیان، با مقدمه محمدتقی شریعتی مزینانی.