فضای آسوده و امن و مقبول و زیبای زندگی را چگونه می توان طرح و وصف و اجرا کرد؟
برای نوشتن کتاب زندگی چقدر مادیات صرف می شود؟
آن را چطور حساب می کنند؟
صفحه ای یا خطی؟
عوانش چیست؟
مسیری به نام زندگی، پر از خیر و شر؟
خاطره های سپیدنجمی؟ سپیدرنگ؟ چقدر سپید؟ سپید پررنگ؟
آدم فکر مبدأ و مقصد را از کجا می آورد؟
از همان جا که فیلسوفان آورده اند؟
مسیر چگونه طی می شود؟
خوش بینانه؟
یا مثل آغازشدن و پایان یافتن شعری به سبک سپید؟
آیا این ها هم نشانه ای طبیعی برای آن است که رویارویی با مرگ دیگران، آدم را به هم می ریزد؟