مکان رخداد داستان ‌ها نیز در جغرافیای وسیع ایران فرهنگی است. از افغانستان در شرق تا عراق در غرب. از ترکمن‌ صحرا در شمال تا قشم در جنوب.

ورای محتوای کتاب که باید به ‌صورت مجزا سراغ آن رفت، گزارش به کنسول، در عمل نیز بر مدار وحدت چرخیده است. نویسندگان کتاب، از یک طیف مذهبی خاص نیستند. هم نویسندگان شیعه برای این کتاب قلم زده‌ اند و هم اهل سنت دغدغه‌ های داستانی خود را به رشته تحریر آورده‌ اند. همین مسئله باعث شده است «گزارش به کنسول» نگاه همه‌ جانبه ‌ای به مسئله وحدت داشته باشد.

نامه ‌ای به کنسول سعی فراوانی کرده است تا خودش را کلیشه‌ های تکراری رها کند و مسئله وحدت در جهان اسلام را با زبانی هنری و داستانی بیان کند. مسئله مهم ‌تر کتاب، فدا نشدن فرم و محتوا است. برخلاف بسیاری از آثار دیگر که ادعای وحدت دارند «گزارش به کنسول» نه موعظه‌ گر است و نه سعی کرده است به‌ خاطر جذب مخاطب، پا روی اعتقاداتش بگذارد.